Hayalgücün kadar gerçeksin

      Elinde bir bilet var ve nereye istersen oraya gidiyor. İnanılması güç öyle değil mi ?  İtalya da Roma sokaklarında yürümek, Paris’te Eiffele karşı kahve yudumlamak, Dubai de safari yapmak hatta belki dünyaya en uzaktan bakmak uzayın derinliklerinde kaybolmak. Kafamızın içinde oluşturduğumuz bir sözcük vardır  “İmkansız”  peki ama neden oluşturduk bu kelimeyi yada neden özgürleştirmedik beyinlerimizi?  İşte şimdi tam zamanı beyinlerimizi özgürleştiriyoruz yaşadığınız bütün kargaşalardan beyninizi kurtarın hatta ilk hedefimiz mutluluk değil mi işte size mutluluk!

   
    Mutluluğun formülünü bulduğumda 1. Sınıftaydım okuma yazma konusunda arkadaşlarımdan biraz geride kalmıştım okadar utanıyordum ki okula gitmek istemiyor ailemle okul hakkında asla konuşmak istemiyordum. Gece olsun uyuyayım ama sabah olmasın her sabah anneme hasta numarası yapıyordum ama artık oda biliyordu hasta olmadığımı. Bir gece yatağıma girdim işte en büyük mutluluktu bu. Gözlerimi kapattım ve biranda okuluma gidip sırama oturdum kitabımı açtım ve kitap okumaya başladım. Hemen gözlerimi açtım etrafa baktım müthiş bir karanlık okul yok sıra yok kitap yok beynimde yaşadığım kargaşaya inanmıyordum küçücük kalbim yerinde değildi sanki elime almıştım elimde öyle hızlı atıyordu ki zapt edemiyordum onu. İşte ben bu geceden sonra mutlu oldum her gece gözlerimi kapattığım anda başladı mutluluğum önce kitap okumaya başladım sonra sevdiğim bütün çizgi film kahramanlarıyla oyunlar oynamaya başladım. Düşünsenize aklınıza gelebilecek her şeyi yapabiliyordum artık beynimle oyunlar oynuyor istediğim kıyafetleri giyiyor istediğim yerlere gidiyor istediğim yemeği yiyebiliyordum. Artık büyüdüm , büyüdüm  ama hayallerim hep benimle oldu hayallerimde benimle birlikte büyüdü elbette. İşte şimdi sizinle de paylaşıyorum mutluluğumun formülünü hayal gücüm kalp ben…

     Hayal kurmak geleceği makro ölçülerde yaşama isteğidir. William Russell’in dediği gibi  “Büyük işler, büyük hayaller kurma özelliği olan insanlarca başarılmıştır” Hayaller, hayat tarlasından geçerken elimizde biriktirdiğimiz tohumların yürürken  toprağa düşürdüğümüz  filizlerdir. Tohum ve tarla için de çabalamanız gerekir ki tohumlar filiz açabilsin ve  hayaller yaşamaya değer  olsun. Hayalleriniz sizin beyin gücünüzü gösterir. Bir insanın kişiliğini anlamak için sadece yaptıklarına değil, hayallerinde var ettiği yapmak istediklerine de bakmak gerekir. Barbara Sher sözü bütün bunların minik bir özeti gibi ,   “Hayaller bizim kim olduğumuzun aynasıdır.” Aynaya bakmadan geçirdiğimiz günümüz yokken neden  kişiliğimize de  dönüp bakmayalım ki ? Esaret altındaki insan özgürlüğü hayal etmeli ki kim olduğunu ne istediğini herkesten önce kendi bilsin.  Öyle ki karnı aç insan ekmeği olmayan değil ekmeğin hayalini kuramayan insandır aslında.. Kurduğumuz  her hayal yarın için gelecek için değil mi zaten o zaman  hayat duvarına  gelecek adına bir tuğla neden koyulmasın. Önce hayalinizi kurun ve ardından bu hayalinize ulaşma adına yolunuzu çizin , yürüyün ve koşun. Hayaller imkansız gibi gözükse de  yine sizin hayal  içinde yaşamış olduğunuz hisleriniz beyninizin bir köşesinde  kalacak ve bu imkansızı gerçekleştirmek için fazladan bir adım atmanız gerektiğini bileceksiniz . Hayaller insan beynini öylesine harekete geçirir ki, belli bir süre sonunda siz hayalin peşini bıraksanız da hayaller sizin peşinizi bırakmaz. Zaten bizi hayata bağlayan birazda gerçekleşmemiş hayaller değil midir? “Hayallerini ve ideallerini bıraktıysan bari yaşamayı da bırak” der Marian Anderson. (https://kisiselbasari.com/video-hayalleri-olan-insan-basari-yolunda-durdurulamaz.html)  Siz  yeter ki hayal edin  ve görün ki o hayal sizin hayat yolunda elinizden tutacak, terinizi silecek ve varış yerinde sizi bekliyor olacaktır. Hayal gücü özgürdür. Hayal gücü özgürleştirir. Hayal önce beyni sonra insanı özgürleştirir.  Riviere  “Kafeste olmak insana uçabileceği zannını veriyor” der.(http://dirilispostasi.com/a-5454-hayal-kurmak-gelecegi-kurmaktir.html)  Hayallerle özgürleşmek için engelleri küçümseyin.  Wright Kardeşler önlerine çıkan engelleri küçümsemeseydi uçağı icat edemezlerdi veya Edison için ışık bir hayaldi imkansızdı belki ama hayaldi. Hayaller gerçekleşmek için vardır engeller ise aşmak için  Hanry Ford’un dediği gibi,  “Engeller gözümüzü hayalden ayırdığımız zaman gördüğümüz o korkunç şeylerdir.”  Hayallerini engellerin ve imkazsızlıkların yenmesine izin verme hayalin yoksa asla gerçeği yaşayamayacaksın…

       7 yaşında başlayan hayal dünyam katlanarak büyüdü beynime sığdıramaz oldum çözümü ise hayallerimi paylaşarak yaşatmaya karar verdim . En büyük hayallerimden biri olan sanat eserleri içinde var olma arzusu evet evet  sanatın içine girdiğim günden itibaren o resimlere her baktığımda hayallerimde eserlerin içinde görürüm hep kendimi Rembrant’ın Gece Devriyesi eserinde  bulunan tek kadın figürü olan küçük bir kız o benim işte Velásquez’in Nedimeler resminde donateur da benim Dali’nin  Belleğin azmi eserinde dala takılı olan o saatte benim Picasso’nun Guernica'sında resmin merkezinde acı içinde yıkılmak üzere olan, mızrakla vurulmuş o atta benim evet hepsi benim dünyamın gücü benim beynimin gittiği gördüğü yerler, anlar ve hisler bu hayal beni lisans eğitimimin son senesinde staj gördüğüm okulumda öğrencilerimin de aynı hisleri yaşamasına yönlendirdi.  Bir Görsel Sanatlar Öğretmeni olacaksam öncelikle onlara hayal kurmayı öğretmeliydim. Onlar için gerçeklik, beş duyuyla algılanabilen şeylerden çok daha fazlası olmalıydı kafalarının içinde pek çok farklı gerçeklikle yaşayabileceklerini öğrenmelerini istedim. Bu sefer Leonardo’nun Son Akşam Yemeği resminin içine kendimi  değil öğrencilerimi  sokacaktım resimlerin içinde yaşadığım o doyumsuz tadı onlarda yaşayacaktı ve yaşadılar da. Onlara gerekli bilgileri ve dönütleri vermiştim en az benim kadar heyecanlıydılar sürekli parmakları havada "ben İsa ben olayım hocam!" nidaları ile  bağırıyorlardı resimdeki figür sayısı kadar öğrenci seçtim ve yerlerinde nasıl durmaları gerektiğini gösterdim onlara sonuç mükemmeldi herkes çok eğleniyor ve bütün öğrenciler modern son akşam yemeği enstalasyonuna bayılmıştı. Her zaman hayalimde var olan resimlerin içine real anlamda ben değil belki ama öğrencilerimi sokmuştum. Benim her gece girdiğim resimlerden aldığım haz onların yaşadığı o mutluluktan daha öte olmamıştı…
 Hayatımın her evresinde hayallerim var oldu. Kimsenin göremediğini görmek en ufak detaylarla bile büyülenmek , sıkıldığım her ortamdan kaçıp beynimi başka yerlere götürmek  en büyük tutkum oldu. Şuan yedi yaşındaki o çocuk değilim evet  ama gördüm ki,  7 yaşından beri kurduğum bütün hayallerimi şimdilik gerçekleştirdim bu yaşımda var olan hala bir sürü hayalim var biliyorum  ve eminim onlarda gerçekleşecek çünkü ben öğrendim artık “ Hayaller gerçekleşmek için varmış.”